1دانشجوی دکتری مهندسی صنایع، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات، تهران
2دانشیار گروه مهندسی صنایع، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج
3استاد، گروه مهندسی صنایع، دانشگاه تهران
چکیده
لزوم ارزیابی و توجه به شبکه همکاران دفاعی به‌عنوان یکی از اهداف راهبردی دکترین دفاعی کشور به‌ویژه در ابعاد فنی، کمی، کیفی و رشد و توسعه فنّاوری‌های دفاعی در سال‌های اخیر به‌واسطه سیاست‌های انقباضی دولت به‌منظور مدیریت بهینه منابع و هزینه‌ها و کاهش بهای تمام‌شده محصولات از اهمیت بالایی برخوردار شده است. استفاده از مفهوم قابلیت ارتجاعی به‌عنوان یکی از مفاهیم جدید در مدیریت زنجیره تأمین و ارزیابی قابلیت‌ها و عملکرد تأمین‌کنندگان و از سویی فشار و درخواست مشتریان، جامعه و مبادی بالادستی در خصوص رعایت مسائل زیست‌محیطی باعث شده است سازمان‌ها به بررسی اقدامات لازم جهت به‌کارگیری مدیریت زنجیره‌ی تأمین سبز، به‌منظور بهبود عملکرد زیست‌محیطی و اقتصادی بپردازند. موضوع انتخاب و ارزیابی تأمین‌کنندگان در شبکه تأمین دفاعی، اولاً مستلزم شناسایی معیارها و شاخص‌ها و نیز طراحی مدل مناسبی است که قابلیت ارتجاعی شبکه تأمین سبز را همزمان با معیارها و قابلیت‌های فنی و مدیریتی تأمین‌کنندگان در نظر بگیرد و ثانیاً نیازمند به‌کارگیری ابزار مناسبی برای این تصمیم‌گیری است. پیش‌ازاین، روش‌هایی مانند نظریه فازی و نظریه سیستم‌های خاکستری برای مواجهه با عدم‌قطعیت معیارها، ایجاد شده و مورداستفاده قرار گرفته است. مدل ارزیابی پیشنهادشده در این پژوهش، جهت ارزیابی شبکه تأمین یکی از صنایع دفاعی کشور ارائه و پیاده‌سازی شده است که هدف از آن، به‌کارگیری توأمان معیار‌های کمّی و کیفی، امکان بی‌بعدسازی معیار‌های مبتنی بر هدف در کنار معیارهایی از نوع سود و هزینه، استفاده از نظرات خبرگان در تخصیص اوزان به معیارها و شاخص‌ها با استفاده از اعداد خاکستری، توسعه و بهبود روش تحلیل رابطه‌ای خاکستری و معماری مجدد شبکه تأمین است.
ابتدای صفحه