%0 Journal Article %T گذار فناورانه در نظام اجتماعی فنی رزم هوایی ایران با تمرکز بر فناوری پهپاد %J بهبود مدیریت %I «موسسه آموزشی و تحقیقاتی صنایع دفاعی» با مشارکت «انجمن تعالی کسب و کار ایران» %Z 2251-8991 %A بهارلو, مهدی %A میرعمادی, طاهره %A بوشهری, علیرضا %A الیاسی, مهدی %D 2019 %\ 08/23/2019 %V 13 %N 2 %P 1-30 %! گذار فناورانه در نظام اجتماعی فنی رزم هوایی ایران با تمرکز بر فناوری پهپاد %K نوآوری در نظام %K دیدگاه چندسطحی %K بستر محیطی %K نظام عرصه رزم هوایی %K مدیریت راهبردی جاویژه %K فناوری پهپاد %R %X در این مقاله سعی بر ارایه تحلیلی پیرامون روند نوآوری در نظام عرصه رزم هوایی ایران با تمرکز بر فناوری پهپاد، با توجه به تحولات محیطی و عرصه رزم هوایی مبتنی بر هواپیمای سرنشین‌دار در طی دهه‌های 90-1340 است. برای این منظور از نظریه نظامهای اجتماعی- فنی و رویکرد مدیریت راهبردی جاویژه استفاده شده است. راهبرد پژوهش مطالعه موردی، هدف آن توصیفی، مبنای آن تحلیل تاریخی وقایع و رویکرد آن کیفی است. ابزارهای گرداوری داده‌ها شامل مطالعه اسناد، انجام مصاحبه و تجربه زیسته نویسندگان به‌منظور ایجاد زنجیره‌ای از مشاهدات می‌شود. با تحلیل تحولات این نظام در 5 دوره تاریخی، مشخص گردید که وقوع انقلاب اسلامی و سپس بروز جنگ تحمیلی و محدودیتهای نظام عرصه رزم هوایی مبتنی بر هواپیماهای سرنشین‌دار در براورده‌سازی مطالبات عملیاتی، زمینه‌‌ساز شکل‌گیری جاویژه پهپاد و توسعه آن بوده‌ است. هم‌اکنون فناوری پهپاد با پشت سر گذاشتن مراحل پیش‌توسعه (سالهای پیش از انقلاب تا پایان جنگ) و توسعه (سالهای 88-1367)، در مرحله اوج‌گیری قرار دارد. توسعه انتظارات و مطالبات عملیاتی، گسترش شبکه‌ بازیگران و توانمندیهای آنان، ایجاد فضای آزمودن دستاوردهای محصولی و فناورانه و توسعه یادگیری‌ها در فضای حفاظتی جاویژه، موجب توسعه فناوری پهپاد و نفوذ و اشاعه آن در نظام عرصه رزم هوایی شده است. ولیکن تعمیق و جانمایی کامل آن در این نظام، به‌عنوان یک فناوری مکمل در کنار هواپیماهای سرنشین‌دار، مستلزم اتخاذ سیاستها و تدابیری اعم از تثبیت چشم‌انداز و انتظارات، فراهم‌سازی زمینه حضور بازیگران بیشتر و تقویت بازیگران قبلی و تسهیل در یادگیری و به اشتراک‌گذاری درس‌آموخته‌ها و تجارب است. %U https://www.behboodmodiriat.ir/article_92920_176824b4f51c1fd8a40842174c0135ed.pdf